dövünmelerim özlemlerini teskin etmiyor,
gözyaşlarım susuzluğunu dindirmiyor,
hüzünlerim depremlerini bitirmiyor ve görüyorum ki,
sahnesiz trajedim senin oyun hevesini alaşağı etmiyor.
Cemreler düşüyor sana güneş her uyandığında,
gülümsediğinde…
Umutların arkasına türkü yakıyorsun
ve kutsal sevdalar ummanına yelken açmayı hayal ediyor,
bekliyorsun.
Gurbetleri gömüyor okyanuslara,
sılayı düşlüyorsun..
Ve sen ey kalbim çığlıkların tükenmiyor bir türlü,
sesleniyor, haykırıyor,
bağırıyor, istiyorsun!
Git o halde,azad ettim seni…
Müebbet sevdaların gamlı hazanına koş…
Nisan ovalarının menekşe kokularına karış…
Yok ol sevda çimenlerinde..
alıntı...
MySpace'de Paylaş!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder