
Bir şiir defterim vardı,yıllar önce...sevdiğim şiirleri yazdığım...o zamanki mecmualardan kestiğim resimlerle,süslediğim...o şiirlerden esinlenerek,sevdiğim kıza yazdığım şiirlerim...böyle şeylerle uğraşmak boş şeyler sayılırdı...varsa yoksa okunmalıydı...hele erkek çocuksanız hepten garip sayılırdı...gece yarıları kalkıp ders çalışma bahanesiyle onları okuyup,yazardım...Sonra yatağa girip,parmaklarıma yapışan uhuları dişlerimle kazıyarak düşler kurup,sevdiğim kıza kavuşabilmenin hayalleriyle uykuya dalardım...için için o kız için yanıp tutuştum...senelerce uğraştım benim olsun diye..sonra!!! neydüğü belirsiz biri aldı...çaldı...kopardı...benden..o an kendi ellerimle paramparça ettim defterimi...Köşe bucak kaçırdığım,herkeslerden gizlediğim o defteri yok ettim ...Ve ondan sonra ne bir şiir okuyabildim,ne de bir şey yazabildim...sevmek diye birşey olmadı ondan sonra...hayaller bitti,rüyalar tükendi...yıllar sonra,Kayseri'den Ankara'ya iş için gitmek üzere otobüse bindim...sıcak bir havaydı,bunaltıcı...bir gün öncesinden uykusuz gecen gecenin ardından,biner binmez iki üç saatte olsa uyurum dedim...koridor tarafında oturuyordum...bir ön çaprazıma genç bir kız oturdu...otobüs hareket etti.uyumak için gözlerimi kapattım...neden sonra bir hışırtıyla gözlerimi açtım...O genç kız çantasından bişeyler çıkartıyordu..Beni ilgilendirmezdi ama nedense göz ucuyla,bakıverdim...Çıkardığı bir şiir kitabıydı...açtı okumaya başladı..onca seneden sonra hiç bu kadar yakın olmamıştım şiirlere..çevir başını o tarafa okuma sen onları unuttun desemde,gözlerimi alamıyordum bir türlü...demek ki onca seneden sonra şiire olan sevdam beni alamıyordu bakmaktan...sonunda Ankara'ya vardık...kalacağım otele geldim..aklımdan birtürlü çıkmıyordu şiir defterim...ve başladım düşünmeye ,acaba onca seneden sonra yazdığım bir şeyleri hatırlayabilirmiyim diye...nafile,hiç bir şey hatırlayamıyordum...uyuya kalmışım..aniden uyandım,bir iki mısra dökülüverdi...hemen kağıt kalem alıp başladım yazmaya...mutluluğu bulmak kolay mı acaba?/erişilmesi güç bir rüya mı yoksa_/razı olma kaderin acımasızlığına/aldanma kimseye hayatın boyunca/lakin bulunmaz mutluluk uğraşmayınca/...Acaba bunu hangi şiirin altına yazmıştım...uğraştım da ne oldu?hala o kız için yanmaktan başka bir işe yaramadı...ah,defterim şimdi olsan ne çok işime yarardın...bu sefer kendi yazdıklarımın altına bişeyler bulup yazardım...buna bulduğum gibi...mutluluğu bulmak için uğraşma boşuna/eskiyi düşünüp zehretme hayata/rahat ol kimseyi takma kafana/ağlayıp zırlayıp sızlanma bir daha/leylayı düşün nasıl yanmış mecnuna/...İnanamıyordum!!! hiç tanımadığım birinin ,kısacık bir anın ,bunları bana yaptıracağına...Bu bir başlangıç olabilirmiydi benim için..yeniden sevebilir,güneşi,toprağı,yeşili,börtü böceği görebilirmiydim...başlamalıydım...hayatı unutsamda yaşanmalıydı...bundan sonra acemice de olsa birşeyler karalarsam,onların içinde sende olacaksın genç kız...sen bunların sana olduğunu bilmesende,ben her gece bir yıldıza bağlayacağım sana getirsinler diye!!!
''yeni başlangıçlara, gerçek sevdalara''
''Ummadığınız anda, hayatınıza giren biri,sizi karanlığın içinden çıkarabilir.''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder