Ben senin İstanbul'un orta yerinde kar gibi yağan gözlerini bilirim.
Sen benim 'SU' gibi akıp giden
yokluğumdun
sen tesadüfen bulduğum
ağzımda açan kederli bir çiçektin.
Yüzümü taşların kâbesine sürmeden önce
taşlar için yas tutmayı bilmezdim
ölümle evli sözcükler
seni aşkın gurbetine götürmeden önce
sanki yeterince inanmazdım.
Şimdi seninle
göğsüme göçebe bir yıldız iğneliyorum
ve Allah'a daha çok inanıyorum.
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı
bu sessizlik duvarından geçmek için
sessizliğin ateşinde yanmalıyım
rüyadan akan o 'SU'yu bulmak için
bütün ateşleri yeniden yakmalıyım.
Her anne suyun ta kendisidir
o yüzden bütün sular ateşe
anneler suya akar.
Bugün saçlarını kesme
uzayan zülfünden su gelir
bırak sütün su gibi aksın aksın anne olsun.
Bir bahçe seç
köşelerine cennet düşleri ekilsin
bir rüzgar rengi kat dudaklarına
ve uyandır bütün beyazlan uykularından
Bak bir melek gözlerini dikmiş bizi bekliyor
geç fark ettik suyun içimize yazıldığını
ve yaban güllerinin
cehenneminde yanınca anladık
ikimiz diye bir şey olduğunu.
MySpace'de Paylaş!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder