cüzamlı gözlerimle
baktım hayata
ve bulanık acıların
rahminde duydum
kendime fısıldadığım şarkıları.
sordum evvel nedir ki, kadim
kederlerle ışıldayan kalbime
tenha ölüler saklar.saklandım
soluk nefesimden akan patikaya.
kuru otlara dokunan
haylaz esintilerle
bir daha yürüyebilirim.
kutsanan ruhuma
gülüşler eklenirken
beni bir sedir dalında
unutan alaca ile
nakışlanan ufku
lanetleyen rüzgarlarda
sonsuz bir ölüme ihanet sayıldığımda
evvelce durulsun su.
Ömer Berdibek
MySpace'de Paylaş!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder