17 Temmuz 2008 Perşembe

Çabuk Unutuyoruz - Aydın ÖZTÜRK


Çabuk Unutuyoruz











çabuk unutuyoruz

çabuk unutuyoruz

vefa duygumuz inciniyor, inançlarımız

alevi sararıyor düşlerimizin

alevi sararıyor düşlerimizin

rüyasız kalıyoruz



düşündünüz mü?çabuk unutuyoruz

vefa duygumuz inciniyor. inançlarımız.

alevi sararıyor düşlerimizin. rüyasız kalıyoruz.

çabuk unutuyoruz. fotograflarda kalıyor yeşil parkalarımız

kortejleri koruyan zincirdeki ellerimiz çabuk unutuyor.

çabuk unutuyoruz, onun avuçlarımızda coşan içini

sarı atlaslarda bağıran kırmızı sloganları çabuk unutuyoruz.

içi boşalıyor yüreğimizin,

derisi kurumuş, atan bir kabuk kalıyor.

gözlerimizin kavıyla tutuşan ömür, siyah küllere koşuyor.

başka kıyılara sürgüne gönderiyoruz anıları.

ayaklarımızın ucundaki toza siniyoruz, çamur bulaşığına.

ne zaman aynaya baksak, ayna unuttuğumuz bir söz oluyor.



çabuk unutuyoruz

çabuk unutuyoruz

vefa duygumuz inciniyor.inançlarımız.

ne zaman karanfilleri görsek

ne zaman karanfilleri görsek

utanıyoruz.



kahretsin çabuk unutuyoruz.

tabutların kapakları kapanınca

örtülen o siyah çukurlarda kalıyor dostlar.

cenaze törenlerinde, en çok kendimize ağlıyoruz.

ne aman karanfilleri görsek, yolumuzu değiştiriyoruz.

devrimin bu rengi tedirginliğimiz oluyor, utanıyoruz.



kırılan mezar taşlarını çabuk unutuyoruz.

siyah gözleriyle bakan kurşun deliklerini

bedenimizdeki işkence izlerini çabuk unutuyoruz.



uydurduğumuz gerekçelere koşuyoruz.küçük rantlara

paranin iktidarı üstümüze başımıza lağım kokularıyla siniyor.

durmadan kancalarımızı keskinleştiriyoruz, yengeç sepetinin dibinde.

ağzimizda azalan yosunlu dişler,

bunak bir ihtiyar gibi kimliğimizi çiğniyor.



kahretsin, çabuk unutuyoruz!





Aydın Öztürk'ün kendi sesinden

Hiç yorum yok: