2 Ekim 2008 Perşembe

Babamı Özledim Hem de Çok Özledim

Babamı özledim hem de çok özledim

Keşke sen de olabilseydin
Keşke çocuklarımı görüp, onları sevebilseydin
Kucağına oturtup, eski hikayelerini anlatabilseydin

Ya ben?
Ben de senin dizlerine başımı koyup, omuzuna yaslanabilseydim
Sonra saçlarımı okşarken yine bana "çapraşık kızım" deseydin
Anneme dönüp de ''bu kızın ekmeği yenir'' derdin
Biliyor musun soframı herkese açık tutuyorum, keşke görebilseydin

Yokluğunu öyle çok hissediyorum ki
Arkamda öyle boşluklar var ki ne yapsam kapatamıyorum
Uzun zamandır rüyamda da görmüyorum
Galiba ben de yaşlandım, her şeye su koyuveriyorum

Oğlum geçen gün bana hesap sordu
''Babanın mezarına hergün çiçek götürüyor musun?'' diye
Evet ya... Kızma sakın, "sana her gün çiçek getiremiyorum" diye
Ama öyle uzaksın ki buradan
Buralarda olsaydın sana gül bahçesi yapardım
Zaten bahçeme diktiğim her gül senin için
Onlar da sanki hissediyor öyle güzel öyle güzel açıyorlar senin için

Ama bir gerçek var ki
Kader her geçen gün beni iyiden iyiye yalnızlaştırırken
Bir o kadar da güçlendiriyor
Kimbilir belki çoktan sizlerin yerini aldık da
Bunu anlamak istemiyoruz

Hiç yorum yok: